Hotel Beograd se nalazi u centralnom delu grada, na uglu dve beogradske ulice – Balkanske i Nemanjine. Ovaj hotel na pet spratova izgrađen je 1937. Nedugo nakon završetka Drugog svetskog rata zgrada je nacionalizovana. Pre nekoliko godina vraćena je porodici ranijih vlasnika. Predratni vlasnik hotela bio je Vladimir Đorđević, a danas je u vlasništvu porodice Marković, Nataše i Vladimira, sa kojima AWB sarađuje.

Ova zgrada simboličnog imena je mesto održavanja velike, uzbudljive izložbe na kojoj su predstavljeni radovi više od 50 umetnika različitih generacija i različitih umetničkih pristupa.

„Hotel Beograd“, izložba koja čini srž ovogodišnjeg Art Weekend-a u Beogradu. Od 20. do 29. oktobra u 68 soba Hotela Beograd svoje radove izlagaće umetnici, umetnički kolektivi, projektni prostori i kolekcije. Hotel Beograd je idealna lokacija za predstavljanje domaće umetničke scene. Modernistička petospratnica, smeštena na uglu dve ulice, Bakanske i Nemanjine, podignuta je 1937. godine. Nedugo posle Drugog svetskog rata zgrada je nacionalizovana. Tek nedavno je hotel Beograd vraćen porodici prvobitnih vlasnika. Kustos izložbe „Hotel Beograd” je An Paenhuysen, kustos iz Berlina, a pokrenula ju je 2019. godine Ljudmila Stratimirović, umetnički direktor KC Grad. Umetnici, kustosi, umetnički prostori i kolekcije: Žarko Aleksić, Petar Aleksić, Milan Antić, Aleksa Bartol, Jovana Blagojević, Predrag Caranović, Daniel Chluba, Pavle Ćurčić, Cose Cosmiche, Atanasios Danilof, Lidija Delić, Dobošari dobrih vesti, Dea Džanković, Milica Dukić, Bogdan Đukanović, Daliborka Đurić, Jelena Fuzinato, Nikola Garović, Marija Iva Gocić, Jovana Grujić, Haveit, Ráðhildur Ingadóttir, Paola Jalili, Tadija Janičić, Miloš Janjić, Aleksandar Jevtić, Jovana Jovanović, Karkatag Kolektiv, Marija Knežević, Nikola Knežević , Jovana Krneta, Galja Krumova, Aleksandar Lazar, Lena Melentijević, Saša Marković Mikrob, Vanja Mijatović, Nemanja Milenković, Aleksandar Rakezić, Ivan Moudov, Branislav Nikolić, Teodora Nikolić, Sara Pantović, Nemanja Nikolić Prika, Sveta Pseta, Aleksandar Petković Azza, Zatvor umetnička zbirka, Emilija Radojičić, Nikola Radosavljević, Remont, Valentina Savić, Filip Stefanović, Aleksandra Stratimirović, Zago rka Stojanović, Dragan Srdić, Marija Šević, Škart, Rade Tepavčević, Emilija Terzić, Milana Trifunjagić, Tamara Tomić Vajagić, Adrienn Ujhazi, Sanja Vasić, Vokalni kustoski sindrom, Veljko Vučković, Nebojša Yamasaki Vukelić, Martina Yordanova, Šok Zadrug, Yao Wang Jovana Popić, Konstantino Dregoš, Milica Dukić, Veljko Zejak.

“On a Wednesday morning at the end of May 2021, L and I walked around in Hotel Belgrade. First we explored the grand lobby and the kitchen area with its white tiles, then we went up the stairs to check out the five floors. L counted the rooms and came upon a number: 68 rooms.

A few days later there was a twist of numbers in the conversation. The 68 became by mistake its negative: 86. The number 68 is open to a couple of misreadings: if you swing around the 6 to a 9, the 68 becomes a 98. And If you turn your head upside down, you’ll read 89.

Numbers give us solid facts. It was the 26th of May that L and I entered Hotel Belgrade in the morning (10.54 to be precise), with sunny weather of 20 degrees and a soft breeze from the north-west to be exact. L counted the rooms and there were 68 rooms.

“If 6 was 9,” sang Jimi Hendrix, referring to the 1960s counterculture and its opposition to the establishment. “We know that 6 will never equal 9,” a commentator on the internet observes, “so that’s an infinite amount of time.”

In the restaurant industry, 68 is used as a code meaning “put back on the menu”, being the opposite of 86 which means “remove from the menu.” When you get 86’d at a bar, it means you’re no longer allowed inside.

In 1945, Marcel Duchamp, 58 years old, took a photo “Marcel Duchamp at the Age of 85.” With simple means, some white powder, a dark eye pencil and the right lighting, Duchamp had made a staged, fictional photograph of the future, from the year 1972. This was not only technically but also biologically impossible, as Duchamp died in 1968.

68 is the natural number following 67 and preceding 69. Natural numbers are used for counting (one room, two rooms, three rooms, …) and ordering (this is the second largest room). If you count backwards, you create an unnatural order of things.

“Room number signs might be the most important part of your hotel rooms,” hotelsigns.com explains to its customers: “How else would your guests know which room is theirs? You want to make sure that, without any room for doubt, your guests know which room belongs to them.”

Providing you with comfort and rest, the hotel wants to make you feel at home. But it also offers you something like a stage or a film set where you can be your imaginary self. You rent an experience, not of what is real but of what is possible.

I asked artists to present art in the 68 rooms of Hotel Belgrade. Put at work in a hotel room, they are invited to invent a parallel world – one that refuses to integrate. When you arrive in Room 68, it might just turn your mind.”

An Paenhuysen, Kustoskinja

Nakon završetka studija na Fakultetu primenjenih umetnosti, Ljudmila Stratimirović je osnovala samostalnu eksperimentalnu pozorišnu grupu „Pozorište šešira“.

Period od 13 godina provela je radeći na mnogobrojnim predstavama. Godine 2000. osnovala je NVO Kulturni front gde je radila kao umetnička direktorka Upravnog odbora, kao i rukovodilac raznih aktivnosti i projekata. 2009. godine, zajedno sa Dejanom Ubovićem, osnovala je Evropski centar za kulturu i debatu – GRAD, poznat kao KC Grad – mesto posvećeno stvaralaštvu i ljudima zainteresovanim za umetnost i kulturu. Ljudmila je umetnička direktorka i kustoskinja vizuelnih programa u KC Gradu, kao što su Artists in Residence „Inspiration Belgrade” (od 2014), Sajam dizajna „Take away fashion” (2007 – 2018), Novi folklor, Istraživanje inspiracije (zanati i dizajnerski projekti), projekti sa Centralnom zatvorskom bolnicom u Beogradu (brut-art kolekcije).

Pored aktivnosti KC Grada i Kulturnog fronta, Ljudmila je 2018. godine osnovala brend održive mode, Maj Maj Beograd. „Često kada smo ovako zadivljeni prostorom, ljudima, atmosferom, otvorenošću, kažemo „kao da nismo ovde” i upravo takva je saradnja sa Natašom i Vladimirom Markovićem, vlasnicima hotela.

Kao da smo negde gde želimo da budemo, okruženi kreativnošću, talentom i lepotom. Hotel Beograd je Beograd koji volimo.” 

An Paenhuysen je kustoskinja, likovna kritičarka i pisac koja živi i radi u Berlinu. Studirala je kulturnu istoriju na Univerzitetu u Levenu, Belgija, gde je doktorirala istražujući kulturnu kritiku belgijske avangarde 1920-ih. Kao postdoktorski saradnik, An je obavljala istraživanja na UC Berkeley, Kolumbija univerzitetu u Njujorku i Humboldt-University u Berlinu.

Njena kustoska karijera započela je u Hamburger Bahnhof – Muzeju savremene umetnosti u Berlinu 2009. godine, kada je bila ko-kustoskinja izložbe Pola Fajfera, a 2010. godine, zajedno sa Volfgangom Milerom, i izložbe pod nazivom Pauza. Valeska Gert: Bewegte Fragmente. Od tada je kurirala razne izložbe poput „Gest. Sign. Уметност. Kultura gluvih / Kultura sluha” (2012), „Gore i dole, i današnja avangarda kao sutrašnja salonska umetnost?“ (2017) i „Hromozom XY (2019)“. Kao kustoskinja, An takođe prati putujuću izložbu „Rosmarie Trockel“, Institut za inostrane poslove u Nemačkoj. Godine 2019. postala je direktorka projektnog prostora The House of The Deadly Doris, Berlin.

Godine 2020, An je započela projekat umetničkog pisanja, pod nazivom AAAAA PPPPP Publishing, kao i predavački rad u okviru radionica umetničkog pisanja u Node Centru za kustoske studije, Berlinskoj radionici pisaca, IED Venecija, galeriji Zeta Tirana, a.o.